Gevonden resten van Havilland Mosquito DZ 432 HS-N

Van het toestel heb ik ondanks behoorlijk intensief speurwerk met de metaaldetector vrij weinig terug kunnen vinden. Als je bedenkt dat het toestel op grote hoogte is geëxplodeerd, waardoor de brokstukken over een groot gebied verspreid zijn neergekomen, is dit niet zo verwonderlijk. De Mosquito was tenslotte ook voor het grootste gedeelte uit hout vervaardigd. Bovendien hebben ook Duitse soldaten zich destijds serieus beziggehouden met onderzoeken en opruimen van de restanten van het toestel. Toch zijn er nog wel wat onderdelen terug gevonden, waaronder één van de propellers van het toestel met daarbij twee stukken van de tandwielbehuizing die voorop de Merlinmotor zaten, met daarin het geslagen motornummer:

Van de propeller was bekend dat hij zich nog ergens in het weiland moest bevinden. Verschillende personen hadden verklaard dat deze jaren lang gedeeltelijk met een blad boven het maaiveld had uitgestoken. Op een zeker moment (rond 1980) had de jeugd de kans schoon gezien om er een stuk af te breken of zagen. Daardoor was de propeller volledig onder het maaiveld verdwenen en aan het zicht ontrokken. Op zaterdagmiddag 24 juli 2004 is hij teruggevonden. Na vele teleurstellingen en missers hadden we hem dan toch eindelijk gevonden. Een bijzonder moment !!

Dit zijn onderdeeltjes die met zekerheid afkomstig zijn van het toestel omdat in deze een serienummer beginnend met ( ) 98 hebben. Ook heb ik nog enkele onderdelen gekregen van verschillende personen, die deze stukken vanaf de oorlog in bezit hebben gehad. Het zijn twee schakelaars en een controle-lichtje uit de cockpit, die ik gekregen heb van een man uit Hardinxveld-Giessendam. Hij zat in de oorlogsjaren op de ambachtsschool in Sliedrecht, vertelde hij. Bij hem in de klas zaten twee jongens uit Bleskensgraaf, die op een goede dag met spulletjes van een vliegtuig aankwamen dat achter het dorp was neergekomen. Deze heeft hij toen met hen geruild en heel zijn leven bewaard. Ik kon het moeilijk geloven, maar heb een paar foto's opgezocht op het internet van de cockpit. Daarop waren de onderdelen meteen herkenbaar.

De electro-magnetische schakelaar heb ik van dhr J.Terlouw uit Alblasserdam gekregen. Ook hij was in de oorlogstijd als jongen een echte scharrelaar en wist dit souvenir te bemachtigen. Een foto van deze schakelaar is ook als illustratie gebruikt in het verhaal van A. Korpel Mosquito souvenirs in Bleskensgraaf.

Home