De bemanning van de Mosquito.

Flight sergeant C.K. Chrysler zal de rest van de oorlog doorbrengen in krijgsgevangenschap in Duitsland. In april 1945 keert hij veilig terug naar Engeland en later naar zijn geboorteland Canada. Vele jaren verstrijken daarna tot augustus 2004. Toen is er door een medewerker van de stichting Crash Research een oproep gedaan in een Canadees veteranen magazine. Daar werd op gereageerd. De medewerker legt vervolgens contact met dhr Chrysler en zijn twee dochters. Uiteindelijk besluiten zijn dochters om hun vader nog een keer te begeleiden naar Holland. Onder andere keren ze dan terug naar de plaats waar de wegen voor hem en zijn navigator uiteen waren gegaan.

Een bijzonder weerzien ...
Op maandag 2 mei 2005, bijna 63 jaar nadat de Mosquito piloot onbedoeld in Bleskensgraaf terecht kwam, was hij er weer terug, maar nu vergezeld door zijn twee dochters en deze keer in gelukkiger omstandigheden. Piloot Chrysler is net gearriveerd in Bleskensgraaf samen met zijn dochters. Ook mijn buurvrouw, de 86-jarige mevr. Bakker, is erbij gehaald. Zij zag destijds uit haar slaapkamerraam het vliegtuig brandend in het weiland liggen.

Zij tekende in haar dagboek op wat zij die bewuste nacht zag, en ook wat er zich de dag erna afspeelde in Bleskensgraaf. Richard, een van de medewerkers van stichting Crash Research, heeft haar geschreven herinneringen in het Engels vertaald en aan de piloot voorgelezen. Ook konden we hem een klein brokstuk van één van de twee motoren van hun toestel meegeven, als aandenken aan zijn tweede bezoek aan Bleskensgraaf. Dat was gevonden bij de propeller. Mevrouw Bakker zag destijds ook hoe de Duitse militairen de twee Canadezen afvoerden. Jaren later had zij zich nog wel eens afgevraagd, wat er toch van die jonge vliegenier geworden was, maar ook zij had nooit kunnen vermoeden dat ze nog eens de mogelijkheid zou krijgen om het hem persoonlijk te kunnen vragen. 

Later die dag hebben we met elkaar een bezoek gebracht aan de locatie waar de resten van hun toestel neerkwamen en zijn we bij de propeller van hun vliegtuig gaan kijken. Het was een bijzonder moment, toen dhr Chrysler na zo'n lange tijd weer zo'n herkenbaar onderdeel van hun toestel zag en aan kon raken. Op de foto hiernaast poseren dhr Chrysler samen met de familie Korevaar (de landeigenaar) voor de propeller. Onderaan staan nog enkele foto's  waarop te zien is hoe aangenaam verrast de gepensioneerde piloot was bij het weerzien van de propeller van zijn toestel. Het was voor allen die er bij waren een indrukwekkende en bijzondere ervaring.  

Daarna zijn we naar de familie Tukker in Bleskensgraaf gegaan. Deze familie heeft in de vroege morgen van 28 mei 1943 Chrysler opgevangen, nadat hij 's nachts was geland met zijn parachute. Ze heeft ervoor gezorgd dat de plaatselijke dokter zijn verwondingen heeft behandeld. Meer hierover is te zien en te lezen op de pagina Ooggetuigen.

Home