The crew

Two photo's of the place where the young Canadian navigator is buried. The first grave on the right side of the monument is his final resting place. He's buried their together with 136 other allied soldiers from different nations. Most of them are aircrews who lost their lives in the wide area off Rotterdam.

Flight Sergeant C. K Chrysler brengt de rest van de oorlog door in krijgsgevangenschap in Duitsland. In april 1945 keert hij veilig terug in Engeland en later naar zijn geboorteland Canada. Vele jaren verstrijken daarna tot aan Augustus 2004. Toen is er door een medewerker van stichting Crash Research een oproep gedaan in een Canadees veteranen magazine. Daar werd op gereageerd en er wordt door hem contact gelegd met dhr Chrysler en zijn 2 dochters. Uiteindelijk besloten zijn dochters om hun vader nog een keer te begeleiden naar Holland, om onder andere nog een keer terug te keren naar de plaats waar de wegen voor hem en zijn navigator uiteen waren gegaan.

Een bijzonder weerzien.. Op maandag 2 mei 2005, bijna 63 jaar nadat de mosquito piloot onbedoeld in Bleskensgraaf terecht kwam arriveerde hij er weer. Maar toen vergezeld door zijn twee dochters en deze keer in gelukkige omstandigheden. Piloot Chrysler is net gearriveerd in Bleskensgraaf samen met zijn dochters, ook mijn buurvrouw de 86 jarige mevr. Bakker is er bij gehaald. Zij zag destijds uit haar slaapkamer raam het in brand geschoten vliegtuig overkomen.

Zij tekende haar belevenissen, van wat zij die bewuste nacht zag. En wat er zich de dag erna afspeelde in Bleskensgraaf in haar dagboek op. Richard, een van de medewerkers van stichting Crash heeft haar geschreven herinnering naar het Engels vertaald aan hem voorgelezen. Ook konden we hem een klein brokstuk van een van de twee motoren van hun toestel meegeven dat was gevonden bij de propeller, als aandenken aan zijn 2e bezoek aan Bleskensgraaf. Mevrouw Bakker zag destijds ook hoe de 2 Canadezen werden afgevoerd door Duitse militairen. Jaren later had zij zich nog wel eens afgevraagd wat er toch van die jonge vliegenier geworden was, maar ook zij had nooit kunnen vermoeden dat ze nog eens de mogelijkheid zou krijgen om het hem persoonlijk te kunnen vragen. 

Later die dag hebben we met elkaar een bezoek gebracht aan de locatie waar de resten van hun toestel neerkwamen, en zijn we bij de propeller van hun vliegtuig gaan kijken. Het was een bijzonder moment toen Chrysler na zo'n lange tijd weer even zo'n herkenbaar onderdeel van hun toestel kon zien en aanraken. Op de foto hiernaast poseren dhr Chrysler samen met de familie Korevaar (de landeigenaar) voor de propeller. Onderaan staan nog enkele foto's  waarop te zien is hoe aangenaam verrast de gepensioneerde piloot  was bij het weerzien van de propeller van zijn toestel. Het was voor allen die er bij aanwezig waren een indrukwekkende en bijzondere ervaring.  Daarna zijn we naar de familie Tukker in Bleskensgraaf gegaan. Deze familie heeft in de vroege morgen van 28 mei 1943, Chrysler nadat hij 's nachts was geland met zijn parachute, opgevangen en gezorgd dat de plaatselijke dokter zijn verwondingen heeft behandeld. Meer hierover is te zien en te lezen op de pagina Ooggetuigen

Foto reportage van het bezoek van piloot Chrysler en zijn twee dochters in 2005